Ulice u Batajnici

Ulica Aerodromska u Batajnici nazvana je po svojoj blizini vojnom aerodromu, koji je ključan za lokalnu zajednicu.

Aleksandar Gavrić, poznat po ulogama u popularnim jugoslovenskim filmovima, uključujući Kapetana Lešija, bio je srpski glumac koji je tragično poginuo u automobilskoj nesreći 1972. godine.

Ulica Aleksandra Makedonskog nazvana je po čuvenom antičkom vojskovođi i kralju Makedonije, Aleksandru Velikom, poznatom po svojim osvajačkim pohodima i stvaranju jednog od najvećih carstava u istoriji.

Ulica Banovačka u Batajnici dobila je naziv po Banovcima, susednom mestu koje se nalazi u Sremskom okrugu.

Ulica Batajnički vinogradi u Batajnici dobila je naziv po vinogradima koji su se nekada nalazili na tom području, simbolizujući bogatu tradiciju vinogradarstva u ovom kraju.

Ulica Batinske bitke u nosi ime u sećanje na ključnu bitku iz Drugog svetskog rata koja se odigrala u novembru 1944. godine.

Bosiljka Boci je bila istaknuta jugoslovenska i srpska glumica, poznata po svojoj dugoj i uspešnoj karijeri u pozorištu, filmu i na radiju.

Branislav Barišić, poznat i kao Doktor, bio je student medicine i revolucionar iz perioda Drugog svetskog rata.

Nebojša Barišić bio je partizanski borac koji je poginuo tokom Beogradske operacije 1944. godine, a u Batajnici je ulica nazvana po njemu i njegovom bratu.

Braća Gavrilovići bili su partizanski borci u Drugom svetskom ratu, poznati po hrabrosti i poginuli su u borbi za slobodu.

Braća Mihajlović-Tripić, bili su hrabri borci iz Batajnice u Drugom svetskom ratu, postali su simboli lokalnog otpora, a u znak sećanja na njih ova ulica nosi njihovo ime.

Ulica braće Neštinac u Batajnici nazvana je u čast Đoke, Slavka i Branka Neštinca, zemljoradnika i saradnika Narodnooslobodilačkog pokreta, koji su tokom Drugog svetskog rata dali svoje živote za slobodu.

Ulica braće Radišić u Batajnici nazvana je u čast braće Radišić, boraca Narodnooslobodilačkog pokreta koji su tokom Drugog svetskog rata poginuli u borbi za slobodu.

Ulica “Braće Savić” u Batajnici nazvana je u čast braće Aleksandra i Bogoljuba Savića, partizana koji su tokom Drugog svetskog rata poginuli u borbi za slobodu.

Ulica “Braće Smiljanić” u Batajnici nazvana je u čast Ilije i Milorada Smiljanića, partizana i članova SKOJ-a koji su tokom Drugog svetskog rata poginuli zajedno u borbi protiv ustaša.

Ulica braće Vojnović u Batajnici nazvana je u čast braće Vojnović, boraca Narodnooslobodilačkog pokreta koji su tokom Drugog svetskog rata dali svoje živote za slobodu.

Carica Jelena, poznata i kao Sveta Jelena, bila je majka cara Konstantina Velikog i značajna figura u ranom hrišćanstvu. Rođena je oko 248. godine u Drepanumu (danas Izmit, Turska). Postala je hrišćanka i imala ključnu ulogu u širenju hrišćanstva. Najpoznatija je po pronalasku Časnog krsta tokom hodočašća u Jerusalim oko 326. godine. Finansirala je izgradnju crkava, uključujući Crkvu Svetog groba, i pomagala siromašnima. Pravoslavna crkva slavi je kao Sveta ravnoapostolna carica Jelena 3. juna. Ostala je simbol pobožnosti i majčinske ljubavi.

Branislav „Ciga“ Milenković (1931–2005) bio je srpski glumac i član Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Igrao je u filmovima „Skupljači perja“ i „Sumnjivo lice“. Autor je knjige „Beograd, ljudi i događaji“.

Davor Dujmović bio je talentovani glumac iz Sarajeva, poznat po nezaboravnim ulogama u filmovima Emira Kusturice, posebno kao Perhan u Domu za vešanje, čime je ostavio trajan pečat u jugoslovenskoj kinematografiji i postao voljen među publikom širom regiona​.

Desanka Desa Dugalić bila je izuzetna srpska glumica i pedagog, poznata po ulogama u Narodnom pozorištu, dramskim delima i priručniku o vizuelnoj glumi, ostavivši dubok trag u srpskoj kulturi i pozorišnoj umetnosti​.

Ivaniš je bio srpski despot iz doba cara Dušana, poznat po posedima u Toplici i visokom statusu u carstvu, a njegovo srodstvo s carem ostaje nejasno, dok su neki istoričari povezivali njegovu porodicu sa knezom Lazarom.

Dimitrije Lazarov Raša bio je narodni heroj i mladi partizanski komandant iz Čerevića, poznat po hrabrosti u završnim borbama za oslobođenje Jugoslavije, gde je uništio 12 tenkova na mostobranu Virovitica–Slatina.

Divna Đoković bila je istaknuta glumica Narodnog pozorišta u Beogradu, poznata po nezaboravnoj ulozi Koštane i pedagoškom radu. Pored glume, bavila se dikcijom, napisala priručnik za recitovanje i ostavila značajan trag u srpskoj kulturi​.

Dragomir Draga (Žika) Mihajlović, bio je radnik fabrike „Ikarus“ i partizan, poginuo je u borbama kod Manđelosa, a ulica u Batajnici nosi njegovo ime u znak sećanja.

Dragutin Đorđević (1866–1933) bio je srpski arhitekta i profesor, poznat po projektima poput zgrade Srpske akademije nauka i umetnosti i Univerzitetske biblioteke "Svetozar Marković," koji su oblikovali arhitektonski identitet Beograda.

Dušan Vujišić bio je srpski glumac iz Prizrena, poznat po ulogama u jugoslovenskim filmovima i serijama, kao i po tome što je stariji brat glumca Pavla Vuisića.

Gizela Vuković, istaknuta glumica iz Subotice, proslavila se ulogama u pozorištu i filmu, donoseći bogatstvo talenta publici. Tokom karijere, stekla je zapažene uspehe, uključujući nagradu Zlatna arena. Njena posvećenost umetnosti i doprinos kulturi ostali su upamćeni, a njena strast prema glumi inspirisala je mnoge.

Ivan Delnegro, poznat kao "Englez" zbog engleske bluze koju je nosio, bio je mesar iz Batajnice i borac Narodnooslobodilačkog pokreta koji je poginuo 1943. godine nakon zarobljavanja na Iriškom vencu.

Ivo Senković, šesnaestogodišnji mladić, neiskusan ali hrabar, odlučio je da zameni svog oca na megdanu protiv age od Ribnika, pokazavši smelost, zanos i veštinu dostojnu iskusnog ratnika, ali i mladalačku nepromišljenost koja ga je umalo koštala života.

Ulica Jasenovačkih mučenika nazvana je u čast žrtava koje su stradale u koncentracionom logoru Jasenovac tokom Drugog svetskog rata.

Jelena Lazarević, udata Balšić, srednjovekovna plemkinja i kći kneza Lazara, bila je značajna pokroviteljka Srpske pravoslavne crkve i poznata po svojoj diplomatskoj ulozi i književnom doprinosu.

Ulica Jelene Genčić nazvana je u čast poznate srpske teniske trenerice Jelene Genčić, koja je svojim radom značajno doprinela razvoju tenisa u Srbiji.

Jovan Stefanović Branković, srpski despot i vojskovođa, borio se protiv Turaka za oslobođenje srpskih teritorija dok je upravljao prostranim posedima u Kraljevini Ugarskoj.

Katica Opačić (1921—1944), bila je domaćica iz Batajnice. Saradnica NOP od decembra 1942, a potom otišla u partizane.

Hrelja Ohmućević, srpski velikaš i vojskovođa, služio je kralju Milutinu i Stefanu Dušanu, postao protosevast i kasnije kesar, upravljao Strumicom i Melnikom, predao se Vizantiji, ali se vratio pod Dušanovu vlast, zamonašio se i umro u Rilskom manastiru 1342. godine.

Novak Mrasorović, srpski kesar i vazal kralja Vukašina Mrnjavčevića, poznat je po darovanju sela Koprivljane manastiru Svetog Pantelejmona i nosio je visoku titulu kesara, potvrđujući njegovu vezu sa carom Urošem.

Preljub, srpski plemić i vojskovođa u doba cara Dušana, upravljao je Tesalijom kao kesar, predvodio srpske odrede u bici kod Stefanijane 1344. godine, odbranio Srbicu 1350. godine, i poginuo krajem 1355. ili početkom 1356. godine u sukobu sa lokalnim Albancima.

Kesar Vojihna, srpski vlastelin i vojskovođa u doba cara Dušana, upravljao je Dramom i bio poznat po svojim vojnim podvizima i srodstvu sa carem, a poslednji put se pominje 1358. godine.

Paskač je bio srpski plemić sa titulom kneza, osnivač manastira Svetog Nikole u Psači.

Kralj Mihailo Vojislavljević (vladao od 1046. do 1081. godine) bio je vladar Duklje (Zete) i prvi srpski kralj koji je 1077. godine dobio kraljevsku titulu od pape Grgura VII, učvrstivši nezavisnost svoje države, proširivši teritoriju i postavivši temelje za politički i kulturni razvoj srpskih srednjovekovnih država.

Kralj Stefan Radoslav Nemanjić (oko 1192–posle 1235), najstariji sin Stefana Prvovenčanog, vladao je Srbijom od 1227. do 1234. godine, oslanjajući se na vizantijski uticaj preko saveza sa Epirskom despotovinom, ali je zbačen s prestola zbog nezadovoljstva plemstva i ostatak života proveo kao monah Jovan u manastiru Studenici.

Kralj Stefan Tomaš Kotromanić (oko 1411–1461), vladar Bosne od 1443. do 1461. godine, ostao je upamćen po naporima da očuva nezavisnost kraljevstva pred osmanskom pretnjom, učvrsti vlast prelaskom u katoličanstvo i stabilizuje odnose brakom s Katarinom Kosačom.

Kralj Stefan Uroš I Nemanjić (oko 1223–1277), poznat kao Uroš Veliki, vladao je Srbijom od 1243. do 1276. godine, doprinoseći ekonomskom procvatu kroz razvoj rudarstva, jačanju veza sa zapadom brakom s Jelenom Anžujskom i postavljanju temelja za dalji napredak srpske srednjovekovne države.

Kralj Stefan Vladislav I (1198–1264) iz dinastije Nemanjića, koji je vladao Srbijom od 1234. do 1243. godine, ostao je upamćen po učvršćivanju veza s Bugarskom i podizanju manastira Mileševa, u kojem su počivale mošti Svetog Save.

Ksenija Martinov (1948–2015) bila je srpska glumica poznata po ulogama u filmovima poput "Siroma' sam al' sam besan" i "Samrtno proleće," kao i po angažmanu u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.

Miodrag Andrić, poznatiji kao Ljuba Moljac, bio je srpski pozorišni, filmski i televizijski glumac, prepoznatljiv po specifičnom stilu komedije.

Ljubomir Didić je bio srpski pozorišni, televizijski i filmski glumac koji je igrao u Narodnom kazalištu u Rijeci i Narodnom pozorištu u Beogradu.

Majka Jugovića, legendarna figura srpske epske poezije, simbolizuje majčinsku hrabrost i bol zbog gubitka muža Jug-Bogdana i devet sinova u Kosovskom boju, postavši trajni simbol majčinske ljubavi i patnje.

Zoran Radosavljević (Priština, 26. februar 1965 — Donja Trnova, 26. mart 1999) bio je major i pilot Ratnog vazduhoplovstva Vojske Jugoslavije, poginuo je u odbrani zemlje, u toku NATO agresije na SRJ.

Maksim Branković (1461–1516), poslednji muški naslednik dinastije Branković, istakao se kao despot Srbije, mitropolit Beograda i osnivač manastira Krušedol, a njegov duhovni i istorijski značaj ovenčan je kanonizacijom u svetitelja Srpske pravoslavne crkve.

Marko Peričin Kamenjar (1912–1982), narodni heroj Jugoslavije i general-pukovnik JNA, bio je istaknuti učesnik Narodnooslobodilačke borbe i komandant Prve vojvođanske brigade, poznat po doprinosu u borbi protiv okupatora tokom Drugog svetskog rata.

Milan Stepanović Matroz (1922–1962), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik, rođen u Ogaru kod Pećinaca, ostao je upamćen i po fabrici papira "Matroz" u Sremskoj Mitrovici, nazvanoj u njegovu čast.

Mihajlo "Mika" Viktorović (1929–1998) bio je srpski glumac, poznat po ulogama u Narodnom pozorištu, radio emisiji "Jovanovići" i seriji "Bolji život". Diplomirao je na Akademiji za pozorišnu umetnost, a sahranjen je u Aleji zaslužnih građana u Beogradu.

Mila Dimitrijević (Kragujevac, 9. januar 1877 — Zagreb, 12. januar 1972) bila je istaknuta srpska glumica koja je, nakon angažmana u putujućim družinama, od 1894. godine postala stalna članica Hrvatskog narodnog kazališta u Zagrebu, gde je tokom sedam decenija karijere negovala realistički stil glume, ostvarujući zapažene uloge u delima domaćih i stranih autora, uključujući ruski repertoar i dela Branislava Nušića, te je ostala upamćena kao jedna od najznačajnijih ličnosti jugoslovenskog glumišta.

Milica Rakić (1996–1999) bila je trogodišnja devojčica iz Batajnice koja je tragično stradala 17. aprila 1999. godine tokom NATO bombardovanja. Njena smrt postala je simbol stradanja nevine dece, a u njenu čast podignuti su spomenici u Beogradu i Batajnici.

Minja Vojvodić (1942–2014) bio je srpski glumac i kaskader poznat po ulogama u nemačkim filmovima o Vinetuu, zasnovanim na delima Karla Maja. Zbog impozantne fizičke građe i znanja nemačkog jezika, stekao je popularnost u Istočnoj Nemačkoj, a tokom karijere sarađivao je s poznatim srpskim kaskaderima.

Miroslav Duda Radivojević (1919–1990) bio je srpski glumac poznat po ulogama u filmovima i televizijskim serijama tokom 1960-ih i 1970-ih godina. Igrao je u ostvarenjima kao što su "Zvižduk u osam" (1962), "Ljudi i papagaji" (1966), "Pozorište u kući" (1973–1974) i "Povratak otpisanih" (1978).

Miša Dimitrijević (1841–1890) bio je srpski novinar, političar i saradnik Svetozara Miletića, poznat po radu u listovima "Branik" i "Zastava". Ubio ga je Jaša Tomić nakon novinarskih polemika, a njegovo ubistvo inspirisalo je dramu "Tucindanska tragedija". Sahranjen je na Almaškom groblju u Novom Sadu.

Mladi Gorani bili su omladinska organizacija u Jugoslaviji posvećena pošumljavanju i očuvanju prirode. Njihove akcije, poput sadnje drveća i uređenja parkova, značajno su doprinele razvoju ekološke svesti u regionu.

Natalija Dubajić (1925—1943) bila je domaćica iz Batajnice koja se 1942. pridružila Narodnooslobodilačkom pokretu, a 1943. postala partizanska bolničarka u Prvoj vojvođanskoj brigadi. Iste godine zarobile su je četničke snage, koje su je brutalno mučile.

Nataša Bošković (Beograd, 2. februar 1901 — Njujork, 30. jun 1973) bila je srpska primabalerina, školovana u Beogradu i Parizu, koja je svojim izuzetnim talentom i tehnikom postala prva domaća balerina uporediva sa slavnim ruskim umetnicama.

Nikola Demonja (1910–1945) bio je srpski inženjer i antifašistički borac iz Vrbice, opština Knin. Kao stručnjak za mostogradnju, tokom Drugog svetskog rata pridružio se Narodnooslobodilačkom pokretu, gde je njegovo znanje bilo ključno za izgradnju i popravku mostova, omogućavajući mobilnost partizanskih jedinica. Poginuo je 1945. godine, neposredno pred kraj rata. U znak sećanja, ulice i institucije u bivšoj Jugoslaviji nosile su njegovo ime, simbolizujući njegovu posvećenost i patriotizam.

Nikola Milić (1924–2000) bio je srpski glumac, član beogradskih pozorišta, poznat po ulogama u filmovima poput "Kad budem mrtav i beo" i seriji "Srećni ljudi". Karijeru je započeo u amaterskom pozorištu, a ostao aktivan do smrti. Bio je poliglota, prevodilac i koautor "Enciklopedije svetske drame". U njegovu čast, dodeljuje se nagrada za najbolju epizodnu ulogu na festivalu "Dani komedije" u Jagodini.

Olga Ivanović (1921–2001) bila je jedna od najomiljenijih srpskih glumica, poznata po upečatljivoj ulozi Snežane Nikolajević u kultnoj seriji "Pozorište u kući". Svojim talentom i harizmom obeležila je pozorišne daske Beogradskog dramskog pozorišta i Ateljea 212, gde je briljirala u savremenim domaćim dramama. Njena prisutnost na sceni i ekranu ostavila je neizbrisiv trag, a publika je pamti kao ikonu jednog doba. Preminula je u Beogradu, ostavljajući iza sebe bogato umetničko nasleđe.

Pavle Bogatinčević (1905–1994) bio je srpski glumac poznat po ulogama u pozorištu, filmu i televiziji. Karijeru je započeo u Narodnom pozorištu u Beogradu i nastupao u brojnim pozorištima širom Jugoslavije. Pamti se po ulogama u "Gospodi Glembajevima" i Nušićevoj "Gospođi ministarki". Na filmu je debitovao 1923. i ostvario zapažene uloge u "Maršu na Drinu" i serijama "Grlom u jagode" i "Povratak otpisanih". Preminuo je u Beogradu, ostavivši trajni doprinos srpskoj umetnosti.

Pukovnik Milenko Pavlović (Gornje Crniljevo, 5. oktobar 1959 — Valjevo, 4. maj 1999) bio je pilot Vojske Jugoslavije i komandant 204. lovačko-avijacijskog puka. Poginuo je u borbi sa NATO eskadrilom iznad Valjeva 4. maja 1999. tokom NATO bombardovanja SRJ.

Radmila Guteša (1925–2012) bila je srpska glumica, poznata po ulogama u filmovima i serijama poput "Kamiondžije," "Otpisani" i "Kakav deda takav unuk." Diplomirala je na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu i ostavila trajan trag u jugoslovenskoj kinematografiji.

Sava Grkinić je bio zemljoradnik iz Batajnice, saradnik NOP i partizan.

Sevastokrator Branko Mladenović bio je srpski vlastelin iz 14. veka i osnivač dinastije Brankovića. Vladao je oblastima u Makedoniji tokom vladavine cara Dušana Silnog. Poznat po lojalnosti Nemanjićima, bio je otac Vuka Brankovića, koji je postao značajan srpski vlastelin i borac protiv Osmanlija. Dinastija Brankovića nastavila je njegovu političku i kulturnu ostavštinu.

Dejan sevastokrator bio je srpski vlastelin iz 14. veka, tast cara Dušana Silnog i upravljao je oblastima u severoistočnoj Makedoniji. Oženjen Teodorom, Dušanovom sestrom, Dejan je imao visok politički položaj. Bio je ktitor manastira, uključujući Lesnovo, a posle njegove smrti njegove oblasti nasledili su sinovi Jovan i Konstantin Dragaš, poznati kao braća Dragaši. Dejanova porodica ostavila je značajan trag u srpskoj istoriji i kulturi.

Vlatko Paskačić, srpski plemić i sevastokrator iz 14. veka, vladao je područjem između Vranja i Krive Palanke uz podršku Mrnjavčevića. Porodična zadužbina mu je manastir Svetog Nikole u Psači. Njegova baština obuhvatala je župu Slavište (današnja Makedonija), a proširio je vlast na Vranje i kovao sopstveni novac pre 1365. godine. Car Uroš mu je dodelio titulu sevastokratora, a njegovom sinu Uglješi titulu kesara. Smatra se da je Vlatko umro između 1365. i 1371. godine, nakon čega je nasledio njegov sin, koga su posle Maričke bitke potisnuli sinovi despota Dejana.

Slobodan Macura - Bondo (Zadar, 26. 4. 1918. — Kalinovik, 21. 3. 1943.) bio je sudionik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.Rođen u Zadru, u svešteničkoj porodici, studirao je šumarstvo u Beogradu, gde je postao politički aktivan i član Komunističke partije Jugoslavije. Tokom Drugog svetskog rata bio je aktivan u organizaciji ustanka u Dalmaciji i Lici, a kasnije je postao politički komesar i zapovednik partizanskih jedinica. Vodio je uspešne akcije protiv italijanskih snaga i četnika, uključujući bitke kod Kijeva, Livna i Neretve. Poginuo je u borbi kod Kalinovika 1943. godine. Posthumno je proglašen narodnim herojem 1951. godine.

Sofija Đorđević (1880–1908) bila je talentovana srpska glumica iz poznate pozorišne porodice, koja je svojim nastupima u Narodnom pozorištu u Beogradu i Novom Sadu stekla veliku popularnost i priznanje. Iako je preminula u 28. godini, ostavila je neizbrisiv trag u srpskom teatru kao jedna od najcenjenijih glumica svog vremena.

Srboljub Milin (Šabac, 3. avgust 1941 — Beograd, 2. decembar 2015) bio je srpski filmski i televizijski glumac. Poznat je po ulogama u serijama kao što su "Otpisani" (Kosinus) i "Srećni ljudi" (inspektor/matičar). Takođe je bio aktivan u sinhronizaciji crtanih filmova, dajući glas likovima poput Vinija Pua i Starog mudrog patuljka u "Benovom i Holinom malom kraljevstvu".

Stevan (Aleksa) Dubajić (1906–1943) bio je zemljoradnik i saradnik Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP) od 1941. godine, kao i kandidat za člana KPJ. Aktivno je učestvovao u partizanskim akcijama u Batajnici, ali je nakon otkrivanja morao da napusti selo; poginuo je 6. januara 1943. u Deču, u sukobu sa domaćim Nemcima. Jedna ulica u Batajnici nosi njegovo ime.

Stevan Gradinovački (1793–1830) bio je srpski pravnik, pisac i prevodilac, značajan za kulturni i pravni razvoj Srbije tokom nacionalnog preporoda. Svojim delima, prevodima i zalaganjem za reforme doprineo je prosvećivanju naroda i modernizaciji srpskog društva.

Stevan Simić (1882–1962) bio je srpski geograf, prosvetni radnik i narodni poslanik iz Kratova. Aktivno je doprinosio srpskom nacionalnom pokretu u Makedoniji, osnovao je prvi etnološko-istorijski muzej u Kratovu i radio kao nastavnik i direktor gimnazija u raznim gradovima.

Stevan Stanković (1940) bio je doktor geografskih nauka i emeritus Univerziteta u Beogradu. Tokom svoje karijere predavao je na brojnim univerzitetima, objavio više od 500 naučnih radova, preko 30 knjiga i udžbenika, te bio mentor za stotine diplomskih, magistarskih i doktorskih radova. Aktivno je učestvovao u naučnim projektima i manifestacijama, a dobitnik je brojnih priznanja za doprinos geografiji i turizmu.

Stojan "Stole" Aranđelović (1930–1993) bio je srpski i jugoslovenski glumac poznat po ulogama u preko 120 filmova, uključujući "Dvostruki obruč" i "Banović Strahinja." Diplomirao je glumu 1953. godine, a za doprinos kinematografiji dobio je nagradu "Slavica" 1984. godine.

Stojan Bošković (1833–1908) bio je srpski prosvetni radnik, političar i istoričar. Rođen u Svilajncu, bio je profesor, direktor polugimnazije u Šapcu, i više puta ministar prosvete. Poznat je po delima "Istorija sveta za narod i školu" i "Slike iz vremena reformacije". Njegov rad ostavio je značajan trag u srpskoj prosveti i politici.

Svetislav Vulović (1847–1898) bio je istaknuti srpski književni kritičar, profesor i rektor Velike škole u Beogradu. Kao osnivač Srpske književne zadruge i član Srpske kraljevske akademije, ostavio je neizbrisiv trag u srpskoj kulturi i obrazovanju. Rođen u Ivanjici, svoj život i delo posvetio je unapređenju književnosti i nauke.

Sveti svestenomucenik Rafailo Šišatovački (1875–1941), rođen kao Đorđe Momčilović, bio je srpski monah, iguman i ikonoslikar. Kao iguman manastira Šišatovac, stradao je od ustaša tokom Drugog svetskog rata, pretrpevši teška mučenja pre smrti 3. septembra 1941. godine. Kanonizovan je 1999. godine, a njegov spomen obeležava se 3. septembra.

Sveti Serafim Sarovski (1754–1833) bio je veliki ruski svetitelj, monah i iscelitelj. Nakon monaškog postriga u Sarovskoj pustinji, proveo je 25 godina u samoći posvećen molitvi. Poznat je po učenju o miru i ljubavi, čudotvornim isceljenjima i prorokovanjima. Kanonizovan je 1903. godine, a njegov spomen se obeležava 15. januara. Mošti mu počivaju u manastiru Divejevo, mestu hodočašća pravoslavnih vernika.

Tamara Miletić (1932–2014) bila je srpska filmska, televizijska i pozorišna glumica. Diplomirala je na Pozorišnoj akademiji u Beogradu 1953. godine i proslavila se ulogama u filmovima poput "Devojka i hrast" i "Kozara". Dobitnica je Zlatne arene u Puli i nagrade "Slavica". Karijeru je završila u Beogradskom dramskom pozorištu.

Ulica u Batajnici nosi ime Vasilija Rankovića Baće, člana SKOJ-a i borca Narodnooslobodilačkog pokreta koji je poginuo 1943. u borbi protiv ustaša kod Neradina.

Velimir Bata Životić (1924-2011) bio je srpski pozorišni i filmski glumac sa karijerom koja je trajala od 1947. do 1986. godine.

Veljko Marinković bio je srpski glumac poznat po ulogama u filmovima i popularnim jugoslovenskim serijama poput „Otpisani“ i „Vruć vetar,“ ostavivši trajan pečat u domaćoj kinematografiji​.

Vera Miščević (1925-1944) bila je učesnica Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije, koja je poginula tokom Beogradske operacije dok je spasavala ranjenike.

Vladimir Radoičić, momak od 19 godina, poginuo je 30. septembra 1998. godine u napadu albanskih terorista na karaulu Košare, braneći Jugoslaviju.

Vladislav Kaćanski, srpski pozorišni i filmski glumac, bio je stalni član ansambla Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu od 1977. do svoje smrti 2006. godine.

Vojislav G. Avakumović bio je istaknuti srpski matematičar i profesor koji je doprineo razvoju spektralne teorije i primenjene matematike, radeći u Jugoslaviji i Nemačkoj, gde je predavao na Univerzitetu u Marburgu i bio direktor Instituta za primenjenu matematiku u Jülichu​.

Vojislav Mićović bio je srpski glumac najpoznatiji po ulozi "starca sa groblja" u filmu Maratonci trče počasni krug, a tokom karijere ostvario je zapažene uloge u filmovima kao što su Kad budem mrtav i beo i Salaš u Malom Ritu.

Vojvoda Jakša Brežičić bio je vojskovođa srpskog despota Đurđa Brankovića, koji je učestvovao u opsadi Carigrada 1453. godine kao turski vazal i osnivač znamenite srpske vlastelinske porodice Jakšić.

Nikola Stanjević bio je velikaš iz doba vladavine srpskog cara Dušana i veliki vojvoda tokom vladavine Dušanovog sina Uroša.

Novak Grebostrek, veliki srpski vojvoda u 14. veku, predvodio je vojsku kralja Milutina u uspešnoj borbi protiv Turaka, što je rezultiralo dobijanjem grada Kučeva od Vizantijskog cara.

Vojislav Vojinović bio je vojvoda i oblasni gospodar u Srpskom carstvu, poznat po borbama protiv Dubrovnika i širenju svog feudalnog poseda između Drine i Jadranskog mora.

Vratko Nemanjić, poznat kao Jug Bogdan, bio je srpski vojvoda iz XIV veka, istaknuta ličnost u narodnoj epici i otac kneginje Milice.

Zoran Gostović (1971–1992) bio je vojnik Jugoslovenske narodne armije (JNA). Prema dostupnim podacima, poginuo je 1992. godine.

Đurađ I Balšić je bio srpski velikaš koji je, zajedno sa svojom porodicom, proširio vlast Balšića na značajne delove Balkana i vodio brojne političke i vojne borbe za očuvanje i jačanje svoje države.

Đorđe Bošković — Bata bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i istaknuti društveno-politički radnik u NR Srbiji i AP Vojvodini.

Žarko Bokun (1908–1943), bio je železnički službenik i hrabri učesnik Narodnooslobodilačkog pokreta, tragično je streljan kao talac na Goveđem brodu 1943. godine, a danas njegovo ime nosi jedna ulica u Batajnici kao znak sećanja na njegovu žrtvu.

Žarko Obreški (1891–1943), hrabri radnik i predani član Narodnooslobodilačkog pokreta, čija je kuća bila centar oslobodilačkih aktivnosti u Batajnici, tragično je stradao u Aušvicu nakon hapšenja 1943. godine.

Železnička kolonija, naselje izgrađeno neposredno posle Drugog svetskog rata, prvobitno je bilo dom porodica železničkih radnika i, poput naselja Ekonomija 1 i Vojna kolonija, odlikovalo se uređenošću i urbanim standardima tog vremena.

Živojin Žika Marković (1911–1945), major Jugoslovenske vojske i komandant Drugog kosovskog korpusa, poznat je po hrabroj borbi protiv nemačkih okupacionih snaga tokom Drugog svetskog rata, posebno u čuvenoj zasedi na planini Rogozni.

Živka Matić (1923–1998), srpska glumica, poznata po ruralnim komedijama srpskog sela i TV serijama, ostavila je upečatljiv trag kao simbol autentične srpske seljanke, dok joj je u čast ustanovljen festival u Požarevcu.

Župan Pribil, srpski plemić iz 14. veka, bio je ktitor manastira Dobrun kod Višegrada, koji je sagradio sa sinovima kao porodičnu zadužbinu i značajan spomenik srpske srednjovekovne kulture.