Hrelja Ohmućević bio je srpski velikaš i vojskovođa, aktivan od vremena kralja Milutina do Stefana Dušana.
Prvi put se spominje 1328. godine kao vojvoda poslat da pomogne vizantijskom caru Androniku II, za šta je dobio oblast Strumice i titulu protosevasta.
Godine 1340, tokom Dušanove bolesti, Hrelja prelazi na stranu Vizantinaca i dobija titulu kesara, ali se ubrzo vraća Dušanu, zauzima Melnik i širi svoje posede.
Zbog povratka Dušanu, primoran je da se zamonaši i povlači se u Rilski manastir gde postaje monah Hariton.
U Rilskom manastiru podiže kulu i umire decembra 1342. godine.
Hreljina ličnost prisutna je u epskim narodnim pesmama kao Relja Krilatica ili Relja od Pazara.
Nakon njegove smrti, Dušan preuzima njegove posede.